-
1 zetknąć
pf — stykać impf (zetknęła, zetknęli — stykam) Ⅰ vt 1. (złączyć) to connect (coś z czymś sth to sth)- zetknął ze sobą końce przewodów elektrycznych he connected the ends of the wires ⇒ stykać2. przen. to bring [sb] together- po wojnie los ich znów zetknął fate brought them together again after the warⅡ zetknąć się książk. 1. (połączyć się) to touch (each other)- zetknąć się z czymś to touch sth, to come into contact with sth- zetknęli się głowami their heads touched2. przen. (spotkać się) to encounter vt (z czymś sth)- nigdy się z czymś takim nie zetknąłem! I’ve never come across anything like that!* * *The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zetknąć
-
2 mi|nąć
pf — mi|jać impf (minęła, minęli – mijam) Ⅰ vt 1. (przejść, przejechać obok) to pass, to go past- minąć kogoś/coś w pędzie a. pędem to rush a. flash past sb/sth- minęliśmy strażnika niezauważeni we slipped by the guard- dopiero co minięte skrzyżowanie the junction we/they’ve just passed- minął zjazd na autostradę he went past the exit to the motorway2. (nie przypaść) minęła go okazja/podróż he missed out on an opportunity/a trip- (nie) minie cię kara/nagroda you will (not) go unpunished/unrewarded- minął go awans/minęła go podwyżka he’s been passed over for promotion/a riseⅡ vi 1. (upłynąć) [czas, okres] to pass, to go by- zima/ulewa minęła winter/the downpour passed- minęła godzina, odkąd wyszedł an hour has passed since he left- „która godzina?” – „minęła ósma” ‘what’s the time?’ – ‘it’s (just) past eight a. (just) gone eight o’clock’- weekend minął nam na sprzątaniu we spent the weekend cleaning up- nie mija moda na kapelusze hats are still in- spektakl minął bez wrażenia a. bez echa the performance passed a. went unnoticed- było, minęło pot. it’s over and done with, let bygones be bygones2. (ustąpić) [ból, napięcie] to pass, to ease (off); [kłopot] to pass, to go away; [smutek, wstrząs] to pass, to wear off- minął jej gniew/dobry humor her anger/good mood had gone a. vanished- gorączka spadła, niebezpieczeństwo minęło his/her temperature fell a. went down and the danger was over- kłopoty/nieporozumienia miną bez śladu the trouble/arguments will blow overⅢ minąć się – mijać się 1. (przejść, przejechać obok siebie) to pass each other- mijam się z nim a. mijamy się codziennie na ulicy I pass him a. we pass each other in the street every day2. (nie zetknąć się) [osoby] to fail to meet- nasze listy minęły się po drodze our letters crossed3. (być niezgodnym) [teorie, opinie] to diverge; [osoby, charaktery] to differ- teoria mija się z praktyką theory and practice don’t tally- mijać się z prawdą euf. to depart from the truthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mi|nąć
-
3 dot|knąć
pf — dot|ykać1 impf (dotknęła, dotknęli — dotykam) Ⅰ vt 1. (zetknąć) to touch- dotknąć ściany ręką to touch a wall (with one’s hand)- delikatnie dotykał wargami jej warg he delicately touched his lips to hers- nikomu nie pozwalał dotykać swoich rzeczy he never allowed anybody to touch his things- wyciągnął rękę, ale nie mógł dotknąć sufitu he stretched his arm out but he couldn’t touch the ceiling- coś miękkiego dotknęło jego pleców something soft touched his back- lekko dotknięta zasłona poruszyła się the curtain, lightly touched, moved- słońce dotknęło (do) horyzontu the sun touched the horizon2. przen. (poruszyć w rozmowie) to touch (up)on [problemu, sprawy] 3. przen. (urazić) to hurt, to wound- dotknąć kogoś do żywego to hurt sb to the quick przen.- jej uszczypliwe docinki bardzo mnie dotknęły I was hurt to the quick by her cutting remarks- nie czuł się dotknięty wykluczeniem z klubu he had no hard feelings about being barred from the club4. przen. (doświadczyć) [choroba] to afflict; [powódź, klęska, nieszczęście] to afflict, to affect- kryzys dotknął również naszą rodzinę the crisis affected our family as well- ludzie dotknięci cukrzycą people suffering from diabetes5. przen. (zająć się) nie dotknąć czegoś not to touch sth- wrócił późno i nawet nie dotknął obiadu he got back late and didn’t even touch his dinner- już nigdy nie dotknę fortepianu I’ll never touch the piano againⅡ dotknąć się — dotykać się 1. (zbliżyć się) to touch- niechcący dotknął się gorącego żelazka he inadvertently brushed against the hot iron2. pot., przen. (zająć się) to undertake vt; to get down (czegoś to sth)- nie pamiętam, żeby dotknęła się jakiejś roboty I don’t remember her ever getting down to any work- czego się dotknął, przynosiło zysk everything he touched turned a profit, everything he turned his hand to made moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dot|knąć
-
4 dotykać
(-am, -asz); dotknąć; vt dotykać kogoś/czegoś — ( stykać się) to touch sb/sth; ( badać dotykiem) to feel sb/sthdotykać czegoś — (podłogi, pedałów) to reach sth; (tematu, sprawy) to touch on lub upon sth
dotykać kogoś — (o chorobie, nieszczęściu) to afflict sb
* * *ipf.1. (= zetknąć z ręką/palcem itp.) touch ( czegoś czymś sth with sth); (ręką t.) feel ( czegoś sth); dotknąć drażliwego tematu touch (up)on a sensitive subject; ludzka noga nie dotknęła tego miejsca no human has set foot in this place before; nawet nie dotknąłem tych pieniędzy I didn't even touch the money; nie dotykać! do not touch!2. (= urazić) hurt, upset; dotknąć kogoś do żywego cut sb to the quick.3. (= ciężko doświadczyć) (o chorobie, dolegliwości) afflict; (o podwyżce, recesji, redukcjach) hit.ipf.be touching, touch; czego się dotknął, robił to doskonale he excelled at whatever he did; niczego się nie dotknę I won't lift l. raise a finger.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dotykać
См. также в других словарях:
zetknąć — dk Va, zetknąćtknę, zetknąćtkniesz, zetknąćtknij, zetknąćtknął, zetknąćtknęła, zetknąćtknęli, zetknąćtknięty stykać ndk I, zetknąćam, zetknąćasz, zetknąćają, zetknąćaj, zetknąćał, zetknąćany «zbliżając dwa przedmioty do siebie, spowodować ich… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M … Słownik frazeologiczny
spaść — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… … Słownik frazeologiczny
spadać — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… … Słownik frazeologiczny
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
spotkać — dk I, spotkaćam, spotkaćasz, spotkaćają, spotkaćaj, spotkaćał, spotkaćany spotykać ndk I, spotkaćam, spotkaćasz, spotkaćają, spotkaćaj, spotkaćał, spotkaćany 1. «natknąć się na kogoś lub na coś (często w drodze); zobaczyć się z kimś» Spotkać… … Słownik języka polskiego
